Opis:
Amaryl stosuje się w leczeniu cukrzycy typu 2, gdy same ograniczenia dietetyczne, ćwiczenia fizyczne i redukcja masy ciała nie są wystarczająco skuteczne.Zalecana dawka początkowa glimepirydu wynosi 1 mg/dobę. U pacjentów z cukrzycą typu 2, leczonych insuliną można zastąpić insulinę glimepirydem. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby lub nerek konieczne jest leczenie insuliną. Dzieci i młodzież. Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania glimepirydu u pacjentów w wieku poniżej 8 lat. W przypadku dzieci w wieku od 8 do 17 lat dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące stosowania glimepirydu w monoterapii. Nie zaleca się stosowania glimepirydu w tej grupie wiekowej.
Skład i dostępność:
Substancje czynne:
Glimepiryd
Dostępność na rynku:
Amaryl 1, tabletki, 1 mg
Amaryl 2, tabletki, 2 mg
Amaryl 3, tabletki, 3 mg
Amaryl 4, tabletki, 4 mg
Stosowanie:
Uwaga! Przed zastosowaniem zaleca się kontakt z lekarzem.
Leki te stosuje się w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi w przebiegu cukrzycy typu 2 (dawniej stosowano termin „cukrzyca insulinoniezależna”). Glimepiryd zwiększa uwalnianie insuliny przez komórki beta trzustki w odpowiedzi na fizjologiczny bodziec jakim jest glukoza. Mechanizm działania polega na wiązaniu glimepirydu z białkiem błonowym komórek beta, co skutkuje zamknięciem kanału potasowego i depolaryzacją błony komórkowej. Depolaryzacja powoduje otwarcie kanałów wapniowych i napływ jonów wapnia do wnętrza komórki. Zwiększone stężenie wewnątrzkomórkowego wapnia staje się sygnałem do uwalniania insuliny. Glimepiryd działa także pozatrzustkowo, co prowadzi do zwiększenia obwodowego zużycia glukozy. Stymuluje wychwyt glukozy poprzez komórki tkanki mięśniowej i tłuszczowej (zwiększa liczbę błonowych transporterów glukozy), stymuluje lipogenezę i glikogenogenezę. Zmniejsza także wychwyt insuliny przez wątrobę.Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 6 mg glimepirydu. Lek można łączyć w metforminą, kiedy po zastosowaniu maksymalnej dawki dobowej metforminy nie uzyskano zadowalającej skuteczności. Leczenie glimepirydem rozpoczyna się wtedy od małych dawek, które zwiększa się do dawki maksymalnej. Glimepiryd można łączyć jednocześnie z insuliną u pacjentów, u których po zastosowaniu maksymalnej dawki dobowej leku nie uzyskano zadowalającej skuteczności. Leczenie insuliną rozpoczyna się od małych dawek i zwiększa się w zależności od pożądanej kontroli metabolicznej. W przypadku pominięcia dawki leku nie należy zwiększać następnej dawki leku. Wystąpienie u pacjenta hipoglikemii po przyjęciu 1 mg glimepirydu na dobę oznacza możliwość kontroli glikemii za pomocą samej diety. W czasie leczenia może zmniejszyć się zapotrzebowanie na glimepiryd.Podstawą skutecznego leczenia cukrzycy jest przestrzeganie odpowiedniej diety, regularne ćwiczenia
fizyczne i kontrola stężenia glukozy we krwi i moczu. Preparaty doustne np. tabletki albo insulina nie są
skuteczne, jeśli pacjent nie przestrzega zaleconej diety.
Przeciwwskazania do stosowania leku to:
Poniższe przeciwwskazania nie stanowią pełnej listy, pełna lista jest podana na ulotce dołączonej do opakowania leku.
Przeciwwskazaniem jest uczulenie na jakikolwiek składnik preparatu.
Uczulenie na inne pochodne sulfonylomocznika lub sulfonamidy.
Cukrzyca typu I (tj. insulinozależna).
Kwasica ketonowa.
Śpiączka cukrzycowa.
Ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby.
Dziedziczna nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy Lappa, zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy.
Wiek poniżej 8. roku życia.
Okres ciąży i karmienia piersią.
Lek- nie może być stosowane z lekami takimi jak:
Lek – nie może być stosowane z lekami takimi jak:
Nasilenie działania zmniejszającego stężenie glukozy we krwi, a co za tym idzie wystąpienie w niektórych
przypadkach hipoglikemii może mieć miejsce w następstwie jednoczesnego przyjęcia jednego z
następujących produktów leczniczych:
– fenylbutazon, azapropazon i oksyfenbutazon,
– insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe, takie jak metformina,
– salicylany i kwas p-aminosalicylowy,
– steroidy anaboliczne i męskie hormony płciowe,
– chloramfenikol,
– niektóre sulfonamidy długo działające, tetracykliny, antybiotyki chinolonowe i klarytromycyna
– leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny,
– fenfluramina,
– dyzopiramid
– fibraty,
– inhibitory ACE,
– fluoksetyna, inhibitory MAO,
– allopurinol, probenecyd, sulfinpirazon,
– sympatykolityki,
– cyklofosfamidy, trofosfamidy i ifosfamidy,
– mikonazol, flukonazol,
– pentoksyfilina (duże dawki podawane parenteralnie),
– trytokwalina
Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach.
Ciąża i karmienie piersią:
Uwaga! Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować leku Amaryl w ciąży. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza
że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed
zastosowaniem tego leku
Możliwe skutki uboczne stosowania:
Uwaga! W przypadku wystąpienia skutków ubocznych leku należy skonsultować się z lekarzem.
Rzadko: trombocytopenia, leukopenia, granulocytopenia, agranulocytoza, erytropenia, niedokrwistość hemolityczna i pancytopenia, które zwykle ustępują po odstawieniu produktu leczniczego, hipoglikemia. Bardzo rzadko: leukoklastyczne zapalenie naczyń, łagodne reakcje nadwrażliwości, które mogą przybrać postać ciężką, z dusznością, spadkiem ciśnienia tętniczego krwi i czasem wstrząsem, nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej i ból brzucha, prowadzące w bardzo rzadkich przypadkach do odstawienia leku, zaburzenia czynności wątroby (np. z cholestazą i żółtaczką), zapalenie wątroby i niewydolność wątroby. Częstość nieznana: ciężka trombocytopenia (liczba płytek krwi poniżej 10 000/μl), plamica małopłytkowa, nadwrażliwość krzyżowa na pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy lub pokrewne substancje, na początku leczenia mogą wystąpić przemijające zaburzenia widzenia, zaburzenia smaku, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, łysienie, reakcje nadwrażliwości skóry, których objawami są np. świąd, wysypka, pokrzywka, może wystąpić zmniejszenie stężenia sodu w surowicy i alergiczne zapalenie naczyń lub nadwrażliwość skóry na światło, przyrost masy ciała.
Więcej informacji znajduje się na ulotce dołączonej do leku.
